woensdag 10 juli 2013

Goof 181 - 192

Aangepaste afspraken.
Aan het schrijven en tekenen van deze en de vorige stroken met Jansen van Mars en Noortje heb ik heel veel plezier beleefd.

Ik moet er nog steeds zelf om lachen en dat was tot voor kort voor mij al genoeg.
Daar moest ik het ook mee doen.

Maar sinds ik de blogs over Goof schrijf, zijn er meer mensen die mijn humor over Goof en de hele club kunnen waarderen.

Wist je dat dan niet?

Nou nee.

Niet echt nee.

In mijn omgeving waren niet erg veel mensen buiten mijn familie- en vrienden kring die het leuk vonden.
Als men het al leuk vond.
Dat is nooit zo te peilen.

Na mijn vruchteloze pogingen om mijn strip aan kranten te verkopen heb ik ze nog maar sporadisch aan iemand laten zien.

Waarom zou ik.

Nu pas kom ik zo af en toe mensen tegen die mij niet kennen en ik hen ook niet en die blijken mijn gevoel voor humor te delen.

Er zijn dus mensen die mijn strip over Goof leuk vinden.
Erg plezierig is dat.

Gelukkig breidt de kring zich langzaam uit.
Ook binnen de vrienden en kennissenkring.

Dat is voor mij een hele nieuwe ervaring.

En dat is heel heel heel fijn.

Het gekke is dat er uit de groep mensen die mij van voor 2010 kennen er weinig zijn die het me laten merken dat ze het leuk vinden.
En al helemaal niet of ze het wel leuk vinden.

Ik begrijp het wel.

Ik ben wel een beetje veel veranderd.

O, jee. Niet slim Jansen.

Vanaf juni 2010 ben ik langzaam in een nieuwe regio komen te wonen en te leven.
Heb daar veel nieuwe mensen leren kennen.
De een wat sneller en beter dan de ander.

Maar voor mij was het een verfrissende en broodnodige ervaring.
Ik ben hier in de kop van Overijssel weer een beetje mens geworden.

Voor hen die mijn De Steen der wijzen blogs kennen en lezen is het duidelijk dat ik een moeilijke tijd achter de rug heb.
Daar ga ik nu niet verder op in.

Inmiddels bruis ik weer van hernieuwde energie.
En ben ik middels dagelijkse cartoons over Hendrik in het blog De Speakers corner weer hernieuwde routine aan het opdoen van dagelijkse productie en aanscherpen van humor.

Mijn humor, wel te verstaan.

Bovendien vereisen sommige cartoons een beetje uitleg over de situatie waar ik Hendrik op loslaat.

Hendrik is meer een commentator van de toestand in de wereld zoals je die vroeger op de televisie wel tegenkwam.

Ik wissel Hendrik zo af en toe af met een spreuk van de week van Swami Willie, een type dat ik in 1994 bedacht heb voor een prijsuitreiking op een feest.

Van de eerste Swami heb ik een foto die ik misschien nog wel een keer laat zien.
Maar dan moet ik hem eerst even opzoeken en scannen.
Misschien doe ik dat wel niet. 
Ontwerp schets voor Swami Willie 1994

De Swami praatte met milde Engelse tongval, zoals de Indiërs doen.

Een van zijn gevleugelde uitspraken was: "Velly wise, velly simple!"

Voor hem was het dat allemaal wel.

Een van zijn 'tegeltjeswijsheden' was de volgende wijsheid: "Het is beter met een volle blaas naar beneden te lopen dan naar boven."

Als je net geweest bent is het onzin.
Maar als de blaas vol is, dan is het wijs.
'Velly wise, velly simple!"

Deze uitspraak kwam spontaan naar boven toen de Swami midden op een trap naar de toiletten stond en hij een mopperende vrouw tegen kwam die het maar raar vond dat de toiletten beneden in de kelder waren.

Na het aanhoren van de wijze Swami, vervolgde ze lachend en enigszins verlicht haar reis naar beneden alwaar de toiletten zich bevonden.
Daar heeft toen een volgende stap in verlichting plaats gevonden.

Die Swami Willie dus, laat ik iedere maandagmorgen een spreuk van de week brengen.

Hieronder de eerste 2.







Lijkt me duidelijk.
Als de macht mild is, is verzet overbodig.
"Velly Wise, velly simple."









Momenteel ligt de Spaanse regering met de minister president voorop, onder vuur wegens vermeende omkoop schandalen.
Een voormalig medewerker heeft een boekje open gedaan over de schaduw boekhouding die hij voor de president bijgehouden heeft.

In deze tijd komen al dit soort zaken boven water.

Niets blijft verborgen.

Zoals je ziet is de Swami inmiddels een verlichte geest geworden.

Hij wel.

Volgens sommigen zweef ik soms ook een beetje (veel).

Maar de Swami zweeft echt.

Ik ben zelf nog aan het oefenen.

Je moet er een keer mee beginnen.

Als je goed kijkt zie je onder die haren en de snor en baard een beetje een jongere versie van mijzelf.

Iets scherpere neus misschien.

Ietsje slanker ook.

Maar dat maakt het zweven een stuk gemakkelijker.



Vrouwen kiezen hun man.

Dat heb ik van een documentaire op de televisie geleerd.

Voor zover ik dat nog niet wist dan.

Ik heb daar menig macho man het ego mee gekraakt.

Ook Jansen leeft nog in de ontkennende fase, dus hij ziet het niet.

Maar Noortje laat het wel duidelijk merken.

Het is uiteindelijk altijd het vrouwtje dat bepaalt of het mannetje mee mag doen met eitjes leggen.

Of niet.

En dan zeg ik het in een alle leeftijden versie.

Wel zo handig.

Bij vogels kun je dat heel goed zien.

Als het eitjes-leg-tijd is, dan laten de dames een reeks heren de horlepiep dansen en degene die dat het beste doet mag meedoen met eitjes leggen.

Zit er geen geschikte kandidaat bij, dan wacht ze geduldig op de volgende kandidaten.

Bij ons mensen gaat dat precies zo.

Alleen laten de dames ons heren met het idee jongleren dat wij onze dame van keuze echt zelf uitkiezen.

Dat is natuurlijk ook wel zo, kijk maar naar al die bandenkalenders en andere soorten van bladen waar allerlei begeerlijke vrouwspersonen in afgebeeld staan.

Maar als de dame van onze keuze ons niet wil, dan maken we verdomd weinig kans en hebben we klaarblijkelijk de horlepiep niet naar behoren gedanst.

Verder dansen dus.

Nou weet je gelijk ook waarom veel mannen niet van dansen houden.

Die afwijzing na de verkeerde horlepiep zit ons nog diep in de genen.
 
Zo is het maar net.
Zie je wel.

Noortje begrijpt het.

Toen ik net gescheiden was zeiden mijn collega's en vrienden dat ik nu weer op jacht kon.
Op jacht naar een nieuwe vrouw.

Daar was ik op dat moment natuurlijk nog helemaal niet klaar voor en dus zei ik na zo'n opmerking: "Nee jongens ik ben nooit een vrouwenjager geweest. Ik kon het vroeger niet, heb het in de tussentijd ook niet geleerd en ik ben nu zeker niet van plan dat nog te leren. Er komt vanzelf een aardige mevrouw die besluit mij te houden."

En zo is het gebeurd.
Briggitte heeft me gehouden.
Al ruim 3 jaar.

Natuurlijk wilde ik zelf ook.
Maar zij moest het dus ook willen.

Mooi is dat hè.
Hoe de natuur dat geregeld heeft.

Het enige wat wij mensen hoeven te doen is het begrijpen, accepteren en het geduld op brengen om de natuur haar werk te laten doen.

Het loont de moeite.
Dat kan ik je wel vertellen.

Al is de leugen ...

... nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.

Daar komt Jansen snel genoeg achter.
Of dat nog in de oude serie Goof is, of in de nieuwe weet ik nog niet.

Maar hij gaat er spijt van krijgen.

Al heeft hij op zich wel een goede reden.

Dat dan weer wel natuurlijk.
Wat doet een vrouw ook op Mars.
Dat wij mannen best naar Venus willen is natuurlijk heel wat anders.

"Velly wise, velly simple!"

Zonder gekheid.

Als Venus inderdaad een planeet is waar een sfeer van vrede en liefde heerst zou ik daar best eens willen kijken.
Misschien zelfs wel blijven.
Als ze me hebben willen.

En als Mars inderdaad een planeet van oorlog is, dan laat ik de mogelijkheid daar een kijkje te nemen, vriendelijk doch beleefd aan mij voorbij gaan.

Op aarde is al ellende genoeg.

Het is ook overal hetzelfde liedje.

Ik kies altijd voor vrede.
Dat is de aard van het beestje.

Wordt jij dan nooit boos Dirk?

Natuurlijk wel.
Maar steeds minder.

Over politieke blunders en misstanden waar ook ter wereld kan ik me danig boos maken.

Die boosheid laat ik middels de Hendrik cartoons de vrije loop.

Gelukkig is niet alles is boosmakend.

Maar als ik op tv weer eens een minister, staatssecretaris of deskundige op welk gebied dan ook, de grootst mogelijke onzin uit hoor kramen, dan kan ik me daar wel over opwinden ja.

Sommigen kunnen me echt wel kwaad maken.
Zoals de volgende Hendrik cartoon laat zien.



Zo noemt Hendrik Halbe Zeilstra.
Fractievoorzitter van de VVD in de 2de kamer.

Wat doet die man verkeerd dan?

Zo'n beetje alles.
Hij is of echt dom of hij speelt een misselijkmakend machtsspelletje.

Ik hoop voor hem dat hij dom is.
Swami Willie zou zeggen: "Hij is niet dom. Hij is slechts onwetend."

Op zo'n moment ben ik wel blij dat ik niet net als de Swami verlicht ben, maar gewoon nog met beide benen op de grond sta, want ook al is deze man onwetend, dat maakt hem niet minder gevaarlijk.

Zijn uitspraken verraden dat deze man zeer rechtlijnig denkt en als iets hem in de weg staat, dat hij dat ten koste van alles uit de weg wil (laten) ruimen.

Als het aan hem lag, zou de eerste kamer per direct opgeheven worden.
Want die lopen het kabinet voor de voeten.
Dat heeft hij meerdere keren op verschillende wijze gezegd.

Laten we met ons allen blij zijn dat die eerste kamer er is en dat de regeringspartijen zo dom zijn geweest om een kabinet te smeden dat alleen in de tweede kamer een meerderheid heeft, anders waren wij gewone burgers allemaal binnen de kortste keren de Sjaak.

En niet zo zuinig ook.

Nu ook wel, maar het duurt nu wat langer en het doet de middenklasse wat meer pijn.

Maar van een beetje pijn ga je niet dood.

Van de honger en uitputting wel.

En als we niet uit kijken, dan ontstaan er op een aantal plaatsen in het land rerservaten.

Daar hoeft de gegoede burger dan niet eens veel voor te doen.

Er hoeven alleen maar een paar hoge muren om enkele dorpen en kleine steden gebouwd te worden.

Het zal misschien niet zo'n vaart lopen, maar ik voorzie echte opstand op gang komen.

Zoals dat in verschillende landen rond de middellandse zee en Brazilië al gebeurt.

Ik zie Halve Zoolstra op de, enige nog overgebleven regeringsvriendelijke, tv zender al maatregelen aankondigen.

"Als de demonstranten zich niet gauw terugtrekken en de regeringsmaatregelen accepteren, dan kunnen wij niet anders doen dan het leger opdracht geven met scherp te schieten."

Of woorden van die strekking.

Ik hoop niet dat ik gelijk ga krijgen, maar ik zal er waarschijnlijk niet ver naast zitten.

Terwijl het nu al zo heel anders kan.

De tijden zijn aan het veranderen.

Samen kunnen we er iets moois van maken.

Laten we dat dan ook doen.

Maar zo'n Halve Zoolstra begrijpt het niet of hij wil het niet zien.

Daarom kan ik op zo'n gast boos worden.
Erg boos.

Niet zo heel erg boos.

Maar toch boos.


'T valt ook niet mee.
Je kunt goed merken dat Jansen nog lang niet op alle planeten geweest is, want op de 'Andere Aarde' gaat het er heel anders aan toe.

Daar wordt eendrachtig samengewerkt om alles wat gedaan moet worden ook daadwerkelijk samen te doen.
Voor iedereen hetzelfde.
Eerlijk dus.

Dat kan hier ook.
De tijd is er rijp voor.

De oude machthebbers/sters staan dat nog in de weg.

Niet lang meer.

In Egypte zijn ze aan de tweede zuiveringsronde bezig.

Indien nodig komt er een derde en een vierde.

Net zolang tot alle oude macht denkers/sters het loodje gelegd hebben en er echt aan iets moois en nieuws gewerkt kan gaan worden.

Ben ik een romanticus?

Misschien wel ja.

Zweef ik?

Nog niet.

Wat in het vat zit verzuurt niet.
En dat is natuurlijk nog erger.

Dat is pas echt zielig.






Daar heeft Swami Willie de volgende spreuk voor: "Zonder hart geen leven!"
Wat zoveel betekent als; 'Zonder vrouwelijke energie komt er niets van de wereld terecht.'

We moeten nu toch echt gaan samenwerken.

Doen we dat niet, dan blijven we in de oude mannelijke energie steken en stevenen we af op een technocratie.

Dat is dus een verergerde vorm van onze huidige maatschappij waar juridisch en economisch opgeleiden de zaak regeren en dus ook kapotmaken.

Dan wordt er niets met het gevoel gedaan en dan krijgen we het allemaal erg moeilijk.

Nu al zie je dat er maatregelen genomen worden die langs een liniaal getrokken zijn.

"O, u bent 1 meter 60?"

'Bijna.'

"Dan komt u helaas niet in aanmerking voor een rolstoel."

'Waarom niet?'

"Die zijn voor grotere mensen."

'Ja maar ik heb een rolstoel nodig!'

"Kan wel zijn, maar u bent niet lang genoeg."

'Wat moet ik dan?'

"Hebt u familie?"

'Ja, gelukkig wel.'

"Dan moet uw familie u maar dragen!"

' ..... ?!?'

Als je denkt dat dit flauwekul is, kijk dan maar eens goed naar de regeringsvoorstellen in de zorg en de thuiszorg.

Daar lusten de honden geen brood van.

Het UWV heeft in Wassenaar een man gevorderd zijn 45km autootje in te leveren.
Je weet wel.
Zo'n overkapte bromfiets.

Heeft die jongen nodig om zich te verplaatsen.
Ik geloof dat hij Rinus heet.

Waarom moet hij dat karretje inleveren?

Omdat hij volgens het UWV niet genoeg zijn best doet om werk te krijgen.

Zijn ze bij het UWV even vergeten dat het werk al lang niet meer voor het oprapen ligt.
En al helemaal niet meer voor gehandicapten van welke aard en graad dan ook.

Maar zoals ik al eerder gemeld heb is het merendeel van de medewerkers/sters van het UWV juridisch geschoold.

Die werken niet met en vanuit hun hart.

Ondertussen willen de ministers en staatssecretarissen het contact tussen overheid en de burger ook nog beperken tot computerverkeer.

Lekker makkelijk.

Kun je de richtlijnen strak uitvoeren en hoeven we helemaal niet meer menselijk te zijn.

Nee mensen.

Weg met die club Halve Zoolstra's. 

Die doen de mens- en menselijkheid meer schade dan je als echt mens lief is.

Toch een beetje boos Dirk?

Echt wel.

Terecht toch, of niet soms.

Tijd voor iets anders.

Kunst en vliegwerk

Inspiratie uit onverwachte hoek.

Ondertussen komt heer Bolkman maar niet tot een vruchtbaar creatief proces.
Hij blijft steken in goede bedoelingen.

Maar die groef wordt steeds dieper.

Zonder hulp komt hij er echt niet uit.

Geblokkeerd en gefrustreerd als hij is.

Eens moet de eerste keer zijn.

De zaak eens van een andere zichtpunt bekijken.

Eens om het probleem heen lopen om het van alle kanten te bekijken.
Zouden we allemaal eens moeten doen.

Levert soms verrassend frisse inzichten op.

En dan niks weten.
Het is helaas niet iedereen gegeven om een wending aan zijn/haar leven te geven.

Heer Bolkman mag dan kunstenaar zijn, maar dat wil nog niet zeggen dat hij creatief in het leven staat.

Hij weet het even niet meer.

Dat kan de beste gebeuren.

Het is mij ook overkomen en ik ben niet eens de beste.

Maar als je genoeg je best doet dan komt het wel.

Roosje weet het ook.


Mijn kleindochter Roos staat model voor Roosje.
En Roosje is een kind van en voor de Andere Aarde, zoals er al zoveel zijn en nog veel meer geboren worden en gaan worden.

Roosje begrijpt het.

Als je weet dat wij mensen ook tot het dierenrijk horen, dan geeft Roosje duidelijk aan waar we naar toe gaan.

En waar we het zoeken moeten en kunnen.

Het is weer mooi geweest.

Ik ga boodschappen doen en een paar uur slapen.

Groet,

Dirk